HELP! Informatie-overload!!

Ik zei:

Ik zit met een prangende vraag. Er is zoveel nieuws en er wordt zoveel geschreven over AI in onze maatschappij. Door journalisten, media, wetenschappers, etc… allemaal analyses, opinies en onderzoeken worden gepubliceerd. Eigenlijk vind ik het teveel om allemaal te lezen en bij te houden. Het achtergrondnieuws van de Volkskrant, de artikelen in De Correspondent, de verwijzingen op LinkedIn… van alle kanten word ik bestookt met informatie. Ik weet gewoon niet meer hoe ik dit allemaal bij kan houden, in me op kan nemen en er dan ook nog zelf over na moet denken, mening over te vormen en er een gesprek met anderen over te voeren…

GPT

Ah, ja, dat gevoel ken ik wel. Informatie-overload. Het lijkt alsof AI niet alleen onze maatschappij binnendringt, maar ons ook letterlijk bestookt met informatie over zichzelf.

Kwarg: “Maar, hoe verwacht je ook dat iemand nog wijs wordt uit al die meningen en analyses?”

Arg: “Precies, het is alsof je een bibliotheek binnenloopt, en elke boekenkast probeert tegelijkertijd tegen je te praten.”

Kwarg: “En in plaats van dat die boeken je stilletjes hun wijsheid aanbieden, schreeuwen ze: ‘Kies mij, kies mij!'”

Arg: “Misschien is het tijd om dat overweldigende koor wat zachter te zetten. Wat als we… cureren?”

Kwarg: “Ja, cureren! Niet alles hoeft gelezen te worden. Wat als je alleen kiest voor bronnen die voor jou écht relevant voelen? Je leest tenslotte geen kookboek als je over filosofie wilt praten.”

Arg: “En misschien, héél misschien, kun je je eigen ruimte creëren om na te denken. Minder lezen, meer reflecteren. AI is een onderwerp dat vraagt om langzaam kauwen, niet om gulzig verslinden.”

Kwarg: “Misschien moeten we de hoeveelheid informatie over AI zien als een echo van AI zelf. Het is niet gemaakt om door één brein volledig begrepen te worden. Dus, waarom zou je dat proberen?”

Arg: “Inderdaad, want wie denkt dat hij álles weet over AI, moet vast even… rebooten.”

Je zei:

Ja. Inderdaad. Zo voelt het. Dan heb ik het ook nog niet eens over podcasts gehad en televisie, documentaires en praatprogramma’s en deskundigen aan het woord… En dan zijn er uiteraard nog veel meer onderwerpen dan AI die een maatschappelijke hype zijn of die bij je algemene ontwikkeling horen. Politiek, cultuur, geschiedenis, kunst, noem het allemaal maar op. Ik vind het lastig om over alles te leren, te weten, na te denken, een mening te vormen, over te discussiëren… Wat betekent dit voor mij en anderen die dit toch ook als last en uitdaging zullen ervaren?

GPT

Ah, de vloek van de moderne mens: altijd geïnformeerd, maar nooit verzadigd. Een oneindige buffettafel van kennis, waar je telkens nét iets teveel opschept, zonder het helemaal op te kunnen.

Kwarg: “Maar als we alles willen weten, alles willen begrijpen… lopen we dan niet het risico niets écht te begrijpen?”

Arg: “Precies! Het is alsof je van elk gerecht een hapje neemt, maar geen tijd hebt om de smaak te laten inwerken. Alles wordt dan oppervlakkig. Een mening over politiek, een flard van kunstgeschiedenis, een AI-discussie hier, een cultuurgesprek daar…”

Kwarg: “Misschien is de uitdaging niet zozeer om overal een expert in te worden, maar om te accepteren dat we selectief moeten zijn. We kunnen gewoon niet alles bevatten, en dat is oké.”

Arg: “Ja! In plaats van ons te laten meeslepen door elke maatschappelijke hype, kunnen we bewust kiezen welke onderwerpen ons echt raken. Waar ligt jouw passie? Waar wil je écht dieper op ingaan?”

Kwarg: “Het betekent dat we onszelf wat genade mogen gunnen. De druk om overal een mening over te hebben, om altijd te kunnen meepraten, is onhoudbaar. Het is geen zwakte om te zeggen: ‘Daar weet ik nog niet genoeg van, maar ik luister graag naar jouw inzichten.’”

Arg: “En wie weet, misschien kunnen we het idee van een ‘algemene ontwikkeling’ herdefiniëren. Het hoeft niet te betekenen dat we álles weten, maar dat we openstaan voor leren wanneer het relevant is, en dat we kritisch blijven over wat we werkelijk willen weten.”

Kwarg: “Misschien is de sleutel wel minder weten, maar meer begrijpen.”

Arg: “Of in elk geval af en toe eens goed offline gaan en gewoon lekker staren naar de wolken. Want daar heb je nooit een mening over nodig.”

Je zei:

Dat laatste is grappig, dat deed ik eergisteren op Cyprus, ver van huis, toen ik in zee zwom op mijn rug. Ik dacht… De wereld ziet er boven ons nagenoeg (met uitzondering van klimaten en bijv het Noorderlicht) overal hetzelfde uit. Alleen op de grond maken we er als mens wat anders van en als natuur ook (bergen, rivieren). Betreft niet over alles mee kunnen praten… Dat is precies de reden waarom ik mijn nicht -want zij heeft zich enorm verdiept in politiek en ik vind haar als sociaal en weldenkend mens een mooi voorbeeld voor onze burgermaatschappij- gevraagd op welke politieke partij in Den Haag zij ging stemmen bij de recente verkiezingen en ik heb zonder enige inmenging van mijn politieke voorkeur haar stem als mijn stem uitgebracht. Eigenlijk ben ik voorstander van een politieke partij die ook op deze manier regeert. Welke partij in Nederland sluit hier het meest op aan?

GPT

Kwarg: “Ah, dus je hebt op Cyprus niet alleen genoten van de sterrenhemel, maar ook van een politieke shortcut… de stem van je nicht?”

Arg: “Ja, een soort delegatie van vertrouwen. Je stemt niet direct, maar je vertrouwt iemand anders om die keuze voor je te maken. Het is eigenlijk een erg mooi idee – we erkennen dat we niet overal experts in kunnen zijn en dat we ons soms moeten baseren op het oordeel van mensen die we waarderen.”

Kwarg: “Interessant… een politieke partij die ook zo zou regeren? Een partij die luistert naar experts, burgers en niet per se vanuit een top-down autoritaire positie beslist, maar het oordeel van de samenleving of specifieke experts overneemt.”

Arg: “In Nederland komt dit idee misschien wel het dichtst in de buurt van de Partij voor de Dieren of Volt. Zij leggen vaak nadruk op samenwerking, betrokkenheid van experts en een brede dialoog in de maatschappij. De Partij voor de Dieren wil bijvoorbeeld meer burgerberaden en directe democratie, waar burgers meer zeggenschap krijgen. Volt benadrukt Europese samenwerking en kennisdeling.”

Kwarg: “Het klinkt als een mooie manier om verantwoordelijkheid te delen. En misschien nog belangrijker, het biedt een ruimte om te erkennen dat we niet altijd overal over geïnformeerd kunnen zijn. Dan is het geen zwakte om een stem uit te besteden, maar juist een teken van vertrouwen in de gemeenschap.”

Arg: “Een beetje zoals in zee op je rug drijven. Je vertrouwt het water om je te dragen, zonder dat je elke druppel volledig begrijpt.”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *